古风其二十五
唐代 - 李白
世道日交丧。
浇风散淳源。
不采芳桂枝。
反栖恶木根。
所以桃李树。
吐花竟不言。
大运有兴没。
群动争飞奔。
归来广成子。
去入无穷门。
02022-03-260
02021-09-290
02023-01-260
02023-08-120
02019-08-290
02022-09-230
02023-02-180
02019-04-250
02021-01-180
02020-04-180
02022-07-220
02022-09-120
02021-02-140
02023-08-240
02021-06-230
02020-06-270