赠别王山人归布山
唐代 - 李白
王子析道论,微言破秋毫。还归布山隐,兴入天云高。
尔去安可迟,瑶草恐衰歇。我心亦怀归,屡梦松上月。
傲然遂独往,长啸开岩扉。林壑久已芜,石道生蔷薇。
愿言弄笙鹤,岁晚来相依。
唐代 - 李白
王子析道论,微言破秋毫。还归布山隐,兴入天云高。
尔去安可迟,瑶草恐衰歇。我心亦怀归,屡梦松上月。
傲然遂独往,长啸开岩扉。林壑久已芜,石道生蔷薇。
愿言弄笙鹤,岁晚来相依。
02020-09-190
02019-03-250
02020-06-110
02021-02-100
02023-01-200
02019-03-160
02022-08-120
02022-09-120
02022-07-150
02021-08-240
02023-07-110
02020-05-290
02023-06-180
02020-05-170
02023-01-230
02021-07-180